Wat stond vast : het wordt een lokale wandeling in La Cure. En liefst een met zicht op de Alpen. 's morgens zou het helder weer zijn, daarna terug regen en sneeuw.
Mijn buren aan tafel waren er uren mee bezig : wanneer zou het regenen? Stel 10 uur, dan doen we dat. Maar die meteo-site zegt 11 uur en als dat waar is, doen we beter dat. Doe maar mannen "qui entend trop le meteo passe tout son temps au bistro". Uiteindelijk begon het pas om 3 uur in de namiddag te regenen.
Mijn buren aan tafel waren er uren mee bezig : wanneer zou het regenen? Stel 10 uur, dan doen we dat. Maar die meteo-site zegt 11 uur en als dat waar is, doen we beter dat. Doe maar mannen "qui entend trop le meteo passe tout son temps au bistro". Uiteindelijk begon het pas om 3 uur in de namiddag te regenen.
Ik koos voor een lokaal rondje in Saint-Cergue langs een paar panoramapunten en dan door de bossen zoals een smokkelaar terug de grens over naar La Cure.
Heel goed plan. De lucht was ongelofelijk helder. Bij iedere pauze was er meer te zien van het meer van Genève en van de Alpen. Aravis met Pointe Percée; beneden Genève met zijn fontein; Mont-Blanc en zijn buren Miages, Tacul, Jorasses, Verte, Drus; Dents du Midi; Diablerets; in de verte Weisshorn en Matterhorn; Berner Oberland met Junfrau, Monch en Eiger... En dan ken of herken ik ze niet meer maar ik kan er nog een heel pak zien. Wat zou het zijn? Ergens in oost-Zwitserland.
Bij iedere pauze intenser genieten van dit uitzonderlijke panorama.
Bij iedere pauze intenser genieten van dit uitzonderlijke panorama.
Deze avond zit ik voor het eerst in een volle gîte. Na een hele week de slaapzaal voor mezelf te hebben wordt het even wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten