Wat te schrijven over een regenachtige dag met de stadsbezoek en treinrit Annecy - Genève?
Tot ik merkte dat ik de voorbije week het spoor volgde van Jean-Jacques Rousseau. Hij is de man die het beeld van de natuur op zijn eentje compleet veranderde (hij was ook op tal van andere vlakken een baanbrekend denker). Ervóór : natuur is woest, achterlijk, gevaarlijk, te mijden of te onderwerpen. Op de meest uitgesproken plekken als toppen en grotten huisde de duivel of in het beste geval een stel kwaadaardige elfen. Na Rousseau : de natuur is vanzelf goed, inspirerend, zuiverend, heilzaam. En juist in ongerepte plekken zoals de bergen nog het meest. Vóór Rousseau legden de rijken nette geometrische "franse" tuinen aan waarin de natuur getemd en onderworpen is. Erna : "engelse" tuinen waarin de natuurlijke landschappen nagebootst worden. Of beter nog, the real thing : de rijken gingen voor het eerst naar de natuur toe - in Spa bv.
En precies hier, in Chambéry en Annecy en Genève of beter gezegd in de Bauges en andere kleinere bergen dicht bij deze steden, deed de jonge Jean-Jacques Rousseau hiertoe de ervaring op.
Ben ik dus een volgeling van Rousseau?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten