De etappe Leschaux - Annecy over de Semnoz was gewoonweg prachtig.
Het afscheid deze morgen duurde wat langer. Logisch. Gisteren was de gîte alleen maar een bed en een douche en warmte om (hopelijks) alles droog te krijgen. Vanmorgen was er ook het warme onthaal en de gesprekken en de verwondering over de vele projectjes die de eigenares opzet voor haar gasten.
De start was langs een van die projectjes. Een bomenleerpad langs de oude weg. Geen droge kost ; alle weetjes (bv. dit soort boom hier gaf vroeger de beste houtskool voor buskruit) werden fris en een beetje poëtisch gebracht.
Een stuk voorbij Leschaux begon het sporen door de verse sneeuw. De hele klim lang was het enige geluid het piepen van de raquettes en het kraken van de sneeuw. Als ik stilstond was het muisstil. Een heerlijke heldere rustgevende stilte - niet de verdoofde stilte van absorberende watten papsneeuw gisteren.
Bovenop de Semnoz was het natuurlijk circus. Pisteskiërs en wandelaars en langlaufers en autotoeristen door elkaar. Maar wat een uitzicht!!! Jura en de Bauges en de Aravis en de Mont-Blanc.
De lange afdaling naar Annecy was heerlijk. Sporen was niet nodig - dat had iemand anders al gedaan. Beetje bij beetje groeide het zicht op het meer van Annecy, precies een Noorse fjord. Dat zicht bleef een paar km lang versluierd door de bomen, tot (bij een groot kruis) het hele meer met de toppen er rond in beeld kwam. Prachtig.
De kruisen staan hier in de Bauges - anders dan in Oostenrijk - niet op de toppen maar op uitzichtpunten. Enfin, daar heeft de 19e eeuwse kerk, de église triomphante ze neergezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten